USTANIN SIRRI

   Çok yaþlý bir nine ile torunu þehirde bir villada oturuyorlarmýþ.Günlerden bir gün þehrin antikacýsýna gitmiþler.Yaþlý nine bütün antikalarý teker teker incelemiþ.Ýçlerinden birini almýþ.Parasýný vermiþ.Torunuyla birlikte eve gelmiþler.Aldýðý çini, tarihi bir vazoymuþ.Ýçine su doldurup taze çiçekler koyacakmýþ.Özenle masaya yerleþtirmiþ.Hayranlýkla kenara geçip seyre baþlamýþ.Çocuk bütün dikkatiyle yaþlý ninesini seyrediyormuþ.Neden sonra nine torununa bakmýþ.Ýç geçirmiþ.

---  Bak evlat,demiþ.Bu hep böyle tarihi bir vazo deðildi.Yaþadýðý sýkýntýlar onu böyle güzel bir vazo yaptý.

     Çocuk bir þey anlamamýþ.Yaþlý ninesine bakmýþ.Sonra;

--- Ne demek istedin, hiçbir þey anlamadým nine,demiþ?

--- Bak,anlatýyým sevgili torunum diye,söze baþlamýþ..Bu güzel vazo bir zamanlar bildiðimiz çamurdu.

--- Ne!.. demiþ,torun.Çamur nasýl böyle güzel bir vazo olur?

--- Olur,olur demiþ,yaþlý nine.Bal gibi olur.Bir ustanýn eline düþ bak seni bile nasýl adam eder.Gör bak bakalým?

--- Nasýl yapar demiþ,torun?

     Yaþlý nine anlatmaya baþlamýþ;

--- Bu vazo bir zamanlar kuru bir toprakmýþ.Bir usta gelmiþ.Topraktan çamur yapmýþ.Onu güzelce suyla yoðurmuþ.Ýyice çiðnemiþ.Çamuru ezmiþ,dövmüþ,yoðurmuþ.Çamur sýzlansa da gözünün yaþýna bakmamýþ.Sonra çamuru almýþ.Bir tahtanýn üstüne koymuþ. Bu tahta dediðim bir tezgahmýþ.Bu tezgahta ayaklarýyla,elleriyle döndürmüþ,döndürmüþ..Vazo þeklini vermiþ.Sonra onu almýþ,sýcak fýrýna vermiþ.Fýrýnýn kapýsýný kapatmýþ.Sýcaklýðý oldukça artýrmýþ.Bir saate yakýn fýrýnda yanmýþ.Bir saatin sonunda çýkarmýþ.

---Eee demiþ,torun.Vazo yanmamýþ mý?

---Yanmýþ ama ustanýn istediði kadar.Vazoyu almýþ, bu kez de masanýn üstüne koymuþ.Eline fýrça ve boya almýþ.Güzel þekiller vererek boyamýþ.Boya iþi bitince tekrar yanmakta olan fýrýnýn içine koymuþ.

Bu kez sýcaklýðý iki katýna çýkarmýþ.Usta bu iþleri yaparken oldukça yorulmuþ.Yorgunluk ve sýcaklýktan dolayý buram buram terlemeye baþlamýþ.Terini hiç durmadan siliyormuþ.Bir taraftan da fýrýnýn penceresinden bakarak vazoyu sürekli kontrol altýnda tutuyormuþ.Vazo tam yanmak üzereyken kapaðý açmýþ.Dýþarý çýkarmýþ.

--- Þimdi tam istediðim gibi bir vazo oldun diye,söylenmiþ.Karþýsýna geçerek hayranlýkla eserini seyre dalmýþ.Neden sonra;

--- Ah!..diye iç geçirmiþ.Eðer ben o çamur parçasýný almasaydým.Üstünde bu kadar çalýþmasaydým.Emek vermeseydim.Bu toprak parçasý çamur olarak kalacaktý.Oysa onu yoðurdum.Þekil verdim.Fýrýnda piþirdim.Üzerini süsledim.Sonra da böyle güzel bir vazo yaptým.Kim bilir bu güzel vazoyu kimler kullanacak?Hangi insanlar bundan soðuk sular içeçek?Ýçine çiçekler koyarak salonlarýný süsleyecek?Kaç asýr itinayla korunacak?

   Usta;

---“Emeksiz yemek yok.Sanat altýn bileziktir..”Diye boþuna dememiþler!Demiþ.

   Yaþlý nine;

---- Ya iþte böyle evlat,demiþ.Ýþte bizim aldýðýmýz bu vazo güzel bir ustanýn eseri.

   Torunun anlatýlanlar çok hoþuna gitmiþ.Kolay sanmýþ;

--- Ne var ki nine,demiþ?Ben de yaparým..

--- Yok öyle..Ben de yaparým demekle bu iþ olmaz torun.Bunu yapa bilmen için yýllarca çalýþman,emek vermen lazým.Usta olmadan bu vazo olmaz.Herkes böyle tarihi bir vazoyu yapamaz.

      Çocuk çok utanmýþ.Hata ettiðini anlamýþ.

---Özür dilerim ,demiþ.Sen anlatýrken benim çok kolayýma geldi de ondan dedim.

  Yaþlý nine gülmüþ;

---Ustanýn Sýrrý burada iþte torunum…Herkes sanatkar olamaz.Sen de ne zaman sanatkar olursan o zaman bu vazoyu ve daha güzellerini yapa bilirsin. Ama önce ustalýðý ve Ustalýðýn Sýrlarýný öðreneceksin.

---Öðrenirim demiþ,çocuk.Çok çalýþýr öðrenirim.

--- Olur demiþ, yaþlý nine…Öðrendiðin zaman harika eserler de yaparsýn inþallah!

--- Ýnþallah…Ýnþallah diye iç geçirmiþ çocuk.Bir taraftan da hayranlýkla güzel vazoyu seyrediyormuþ.Meðer bir vazoda bile ne sýrlar saklýymýþta haberi yokmuþ!..

    Ya iþte böyle çocuklar.Yaþlý nine ile torununun hikayesini dinlediniz.

    Ustanýn Sýrrýný öðrenmeden bu iþler olmaz.Güzel ve deðerli eserler yapmak için emek vereceksiniz ve ustalýðýn sýrlarýný öðrenerek iþe baþlayacaksýnýz.

     Sonra gerisi gelir ve çok güzel eserler meydana çýkar.Gelelim sona;

      Gökten üç elma düþtü;

Biri benim

Biri yazanýn

Biri de okuyanlarýn..

   Hepiniz Allaha emanet olun.Ýyi birer usta olun!

   Emi!..

Kemal DOÐANAY