SANMA ÇANAKKALE GEÇÝLÝR

                                                             Aziz þehitlerimize

                                                             ruhunuz þad olsun

Dayandý yurduma düþman Çanakkale’den bir heves

Yetiþti nefes nefese dört bir yandan genç yaþlý herkes

Oldu birden düþmana Çanakkale ateþten bir kafes

Alýnamaz bu vatan çýkmadan üstündeki son nefes

Tarihimde yok boyun eðmek paha biçemem hürriyete

Kazýrým kahramanlýklarýmý birer birer düþmanýn belleðine

Yaþayamam göðsümde düþman nefesi ensemde gölgesiyle

Gömerim onu tarihin derinliklerine bütün kötülükleriyle

Unutma bu vatanýn þanlý bir tarihi var

Sanma cephedekilerin kötü bir talihi var

Bu vatan evladýnýn imaný var merhameti var sabrý var

Lâkin sanma satýlacak bir karýþ topraðý var

Nice talebeler býrakýp gitti kâðýdý kalemi

Tüfek bile nasýl tutulur bilmezdi elleri

Ay ýþýðýnda yaptýlar ilk ve son talimlerini

Yeter ki deðmesin gözlerine namerdin gözleri

Mermiler ýslýk çalar durmadan baþ üstünde

Düþmanýn niyeti koymamak taþý taþ üstünde

Nerden bilsin bu vatanda namus bayrak taþýnýr baþ üstünde

Öðrendi Çanakkale’de kalmayýnca baþý gövdesinin üstünde

Düþtü neferleri Allah Allah derken bir bir üzerine

Vatan topraðý bu ana gibi kucaklayýp çekti sineye

Hele bir dokun anlatsýn sana neler olup bitti üzerinde

Deðerine deðerler kattý vatan topraðý Çanakkale’de

Nusrat dizdi mayýnlarý ustaca boðaza ardý ardýna

Bu ne iman bu ne yürek bu ne þevk Allah aþkýna

Gözü dönmüþ düþman döndü birer birer þaþkýna

Þükürler olsun basamadý yurdumun saf topraðýna

Gördükçe önünde þehadet þerbetini içen yüzlercesini

Duramaz yiðidim mevzisinde der sýra bana da gelmeli

Bundan baþka yüce bir mertebe yok sonsuz þükretmeli

Dahasý candan öte vatanýma hiç kimse göz dikmemeli

Düþman yaptý bir cahillik ödettik acý bedelini

Sahiplenmeye çalýþtýðý toprak örttü sahipsiz bedenini

Bayraðýma kan oldu atalarýmýn cana can katan azmi

Ýlelebet dalgalanacak bayraðýmda verdiði son nefesi

Düþüp kalýr sanma þehit kanýný olduðu yerde

Süzülür düþer düþmez pak topraktan kavuþur cennete

Açar bütün kapýlarýný cennet buyur eder nazikçe

Burasý senin ebedi yerin der ak ýrmaklar gibi gönlünce

Özgürlük tohumudur bu topraða verilen her þehit

Þehit ki baðrýnda kan yüzünde cennetten bir sevinç melekler þahit

Hâlâ gýpta eder dünya bu ne azim bu ne güç ey koca Seyit

Sakýn üzülme sen yüreðimizdesin olmasan da bu uðurda þehit

Kýskanýyorum ceddim seni tam bir asýrdan beri

Gün bugündür artýk alýn yüz yýl geriye götürün beni

Býrakýn ben de göstereyim içimdeki tarifsiz irademi

Býrakýn ben de siper edeyim bu topraktan dirilmiþ bedenimi

Sanma her þey Çanakkale’de bitti ey ulu þehidim

Sen benim atam sen benim ýþýðým sen benim her þeyim

Eðer ki lâyýk olamazsam akýttýðýn bir damla kana

Yaþamak haram olsun bana bu topraklarda kana kana

Aziz atam topla tüfekle deðil aþkla parçalandý bedenin

Bütünleþti vatan topraðýyla yaþayacak sonsuza deðin

Dolaþýrken özgür ruhun durmadan sonsuzluk içinde

Nöbet tutar ölümsüz bedenin yekpare Çanakkale’de

Bir asýr deðil bin asýr geçse de sönmez yürekler hep kor

Kimin böyle kahramanca yazýlmýþ bir destaný var git sor

Cümle âlem görsün iþte dizilmiþ tarihi anýtlar boy boy

Selamlamadan geçme bak sýralanmýþ kahramanlar soy soy

Hayranlýkla bakar dünya yurdumun her karýþýna

Dayanamaz dikiliriz kem gözle bakanýn karþýsýna

Göz koymadýk kimsenin namusuna bayraðýna topraðýna

Her zaman yetiþtik yetiþeceðiz zorda kalanlarýn imdadýna

Hep barýþ isteriz barýþtan yanadýr bütün çabamýz

Dostluða kardeþliðe sevgiye açýlýr her kapýmýz

Ne namert ne hain ne de zalimdir adýmýz

Özgürlük ve baðýmsýzlýk karakterimizdir taþýrýlmamalý sabrýmýz

Yüz yýl önce verdi Çanakkale’de en güzel cevabý yüce atalarýmýz

Ebediyen var olacak ebediyen hür kalacak bu cennet vatanýmýz

Ertuðrul TÝRYAKÝ