Gözlerin ansızın hatırlar anı
Hangi kaba koysam sığmaz zamanı
Yaktığın gönlümü gel iyi tanı
Yattığın uykudan ayma süveyda.
Her gece gözlerin uykuma gelir
Uykular zehrolur uykular ölür
Şaşarsa terazi kim beni tanır
Feryadı figanım duyma süveyda.
Şu biçare yürek, kanadı durdu
Deli esti öfken yeli savurdu
Sözlerin kurşundu hedefi vurdu
Ettiğin sözünden cayma süveyda.
Her şey biter elbet bedel öderim
Belki dirhem etmez puldur ederim
Bu keder son olur ölür giderim
Hatimle mezara koyma süveyda.
Sen ki şu faniyi dergâh eyledin
Eylerken gel gör ki günah eyledin
Bu günahı nasıl mubah eyledin
Kurallara asla uyma süveyda
Geceler hükmünü çalar siyaha
Hangi sine yanar böyle eyvaha
Sanki çöl ortası upuzun vaha
Gözlerin görürde oyma süveyda
Uzaksın bilirim sormazsın tünde
Güneşi akşama çaktığın yönde
Senin gibi yalan, belki sevginde
İsmimi riyayla yayma süveyda
Âdeme yine de kıyma süveyda.
Âdem Efiloğlu