Çığlığımın ezberini bozuyor iç çekişim
Sahnede mavi gözlü şaşkın çocuklar
Ezberimin ritmi bozuluyor yollarda
Avuçlarımda kanayan bir düş yankısı
Sesim acıyla hasbıhal ediyor nicedir
Rüzgâr deli yağmuru almış koynuna
Dilimde iyileşmeyen kurşun yarası
Vuruldum kendi içimdeki firari aşka
Sırtımda taşısam da dünyayı yorulmam
Gürül gürül nehirler akar yüreğimden
Delirmiş çağlarda yobaz düşünüşler
Mutluluğu perçinlemiyor artık baharlar
Kendi tenimde baldıran zehriymiş hayat
Kan ter içinde uyanıyorum uykularımdan
Kökünden ayrı ekilir oldu nicedir umut
Ansızın kelepçeleniyorum ben ruhumdan
Çiçekler küskün boyun büktüler yeni aşka
Maviler rengini unuttu sırdaş oldu siyahla
Eriyip gitti yıllar hayat buzdağı koynumda
İşte gidiyorum sırların tutku olduğu sırata
Selahattin YETGİN