DİL

Müstehcendi dilim

Alabildiğince çıplak,

fütursuzca özgür,

Can hıraş çırpınış, ardında küfür

Biri çıktı

Ört dedi , oynattıkça dert dedi.

İnandım yitirmişçe aklımı

Biriktirdim, biriktirdim saklımı

Baktım, ben’im dilde kaybolan

Sordum kendime

Dil mi? akıl mı? Aslolan

Dedim, oğlum çalıyı dolan, çalıyı dolan

Ağzımla örttüm mahrem dilimi

Şimdi, uslu bir çocuk gibi yerinde

Oysa ne volkanlar kaynıyor

Daha derinde, daha derinde

Sulak çayırlara bütün özlemler

Vaha derinde, vaha derinde

Cemil YILDIZ

04.04.2015