Online Üye
Online Ziyaretçi
Issız bir gün
Olabildiğine efkâr
Yüklü bulutlar
Hiç olmadığı kadar.
Yanarken âlem
Sessizliktir derde tek derman…
Emsalsiz bir o kadar
vakur
Tüm yüzler suretsiz
Kıt kanat bir mutluluk
Belli ki zincirleme bir
devinim
Hasret dediğin
Denizler kadar engin.
Kime ya da neye
Meyletsem
El attığım onca insan
Bir kez daha ve
ebediyen
Ruhlar ve sığındıkları
yalan.
Tutanaksızım ve savruk
Nereye sürüklensem de…
Pes etmeliyim belki
Ya da çekip gitmeli
Ait olmadığım şu sefil
dünyadan.
Hanidir sessizim
Sanma ki elimde,
Bilsem keşke
Bu tedirginliğim neden.
Bilsem keşke ya da
görsem
Neden uzağındayım
devranın.
Ait olmadığım ne varsa
Kavuşmak tek dileğim.
Bakıp da görememek
Kâfir duygular nasıl da
yeknesak
Kudreti sevginin
bitimsiz
Müptelası iken âlemin
İki dirhem bir çekirdek
görünen
Neler geçer kim bilir
yürekten…
Yetersiz ve istifsiz
Can yakar duygular
Bir o kadar kimliksiz.
Adı konulmamış bir
masal
Yaradan’dır sadece güce
emsal.