Yok ki alâsı!…
Duygular arasında bir köprümü,
Kurulmadı, olumsuz tüm yanları,
Başıma taş yağmadı, yağdırdığı şey,
Eleştirme-tenkit bombardımanları…
Estetik zevki ve doğası farklı,
Sürü şikayet, çok seyahatname,
Sürekli yıkıma uğratma çabası,
Bildiği şey, hep name, hep name…
Aşkımın güçsüzlüğe düştüğünü,
Söyleyemem, taze ve güçlüdür,
Sözlerimin niyetini, anlamasa da,
Aşk-ruh-beden, muntazam üçlüdür…
Etim ve kemiğim ile olduğu kadar,
Eylemimde bu aşka bağlı kalmış,
Bir benim diyemem, sevdadan yana,
Mecnun’da kendini, çöllere salmış…
Bir den bire beğendiremem, elbet,
Aşkın gücü ve inandırıcılığı yoksa,
Cennetten zemzem getirsem içmez,
Tabi susamamışsa, ve dahi toksa…
Güzel değil desem, omuz silkersiniz,
Üstünde düşündüren aşkın manası,
Şen-şakrak desem, gözde sivriliverir,
Bulunmuyor ne yapayım, yok ki alâsı…
Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
01.05.2015
(Şiirlerim hiçbir kişiye hitap edilmeden, şiir atol yemde üretilmektedir..)