Senli özleyişlerin yangınlı hücresindeyim
Gözümün çırpınan sularında martılar
Çürümüş tohumların mevsimlerindeyim
Aldanışın kazanına atıyorlar şiirlerimi
Aşkın sularında kayıp bir yelkenli ilerliyor
Parmaklarımın titrek kabzasında ağlar ahirim
Sözümün parmak arasında mutedil kaçışlar
Yokluğunun tahriplenmiş siperlerindeyim
Karanlığa gizliyorlar senli izdüşümlerimi
Bir kadın rüzgârda gecenin saçlarını örüyor
Yolunmuş takvimlerden yaşanası anlar
Cesaret kulelerinde daralmış göğsümüz
Helal sarılışların baharını bekliyor adam
Aşkın fakir sofrasından yetim çocuklar
Besmelesiz yutkunuşlarla aç kalkıyor
Anılarımda efsunlu bir hüznün hikâyesi
Parmaklarım o kadının yanaklarında alev
Islanmış uçurtmalar salıyorum göklere
Ruhum güneşi aldatarak bedenini soyuyor
Yorulmuş tenlerin yatağında gül kanıyor
Acılar kaynatıyorum yazgımın ocağında
Alev öfkenin kıskanç rahmine sokuluyor
Şehirler sorgulu utançları saklıyor ininde
Ellerimde yağmalanmış bir gök gürültüsü
Saçaklarımdan mülteci yağmurlar akıyor
Selahattin Yetgin