Karanlığı yırtılırken gecenin Bir umut düştü toprağa Bir yudum sevgi, bir yudum aşk O sevgiyle kızıla boyandı evren Kadın, doğurmuş dediler Düşler arşa uzandı çığlık çığlığa
Bir tohum çıktı kınından ansızın Daldığı kış uykusundan uyanırcasına Bir can kopup geldi dünyaya Adı insan
Can, gül, diken ve su Toprağın derinlerine kök saldılar Bir sancı, bir ince sızı ki dayanılmaz
Bir kadın uyandı sabaha Tarifsiz sancılar içinde Güneşe selam verdi bir eli, Bir eli doğurduklarına duada
Aşk oldu ilk sözü Kadın, gül ve diken Sarılıp yattılar koyun koyuna Toprak ananın koynunda Yan yana Yürek yüreğe İnançla Dirençle Kocaman bir umutla…
Toprak anaç, Kadın ana Birlikte anılır oldular yan yana Kadın korkmadı dikenlerden Toprağın bağrını eşelemekten Dayandı’’ tırnak ile diş ile ‘’ Sardı bağrına yaşamın her çilesini Anneliğin kaderi Direnmektir, dedi Dört elle sarılmaktır yaşama…
Çiçekte dal, Petekte oğul, Dudakta bal Kadının her zerresinde aşk var
Toprakta bahar, Yürekte har Kadınca efkar Yaşamın içinde birlikte var Birlikte bir nefesi paylaşırlar
Bir ana sarıldı sevdiğine Taş çatladı, gül açıldı Yaz oldu dört mevsim Toprak bire on verdi Gelincikler renk verdi Baş eğdi cihan Bu kutsal ittifaka
( Kadın Ve Gül Ve Toprak başlıklı yazı B.YILDIRIM tarafından 12.05.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
