Göklerde kara kara kümeleştikçe sular,

Bulut, hasret halidir suya karşı toprağın.

Buluta kuruldukça dondurucu pusular,

Yağmur, vuslat halidir suya karşı toprağın.

 

Kaybolurken bir anda güneşle gök mavisi,

Boşalır sağnak sağnak çayır çimene yağmur.

Harman olur toprağa kavuşan su katresi,

Tohumu çatlatmaya sızar emene yağmur.

 

Gün gelir şiddetlenir, masumiyetsiz kalır.

Toprak doyar, su doymaz, yıkılır taştan duvar.

Sel olur köpük köpük akar, yakar, can alır.

Cana can katan suyun asileştiği an var.

 

Ne zaman yağmur yağsa, gökyüzü sarhoş olur

Renkler safta dururlar ufukta yay misali

Hasret vurur bağrına yüreği nahoş olur

Rüzgara başı eğik olgun buğday misali

 

Şehir sepken altında, sessiz sakin sokaklar.

Bir adam sırılsıklam, yürüyor yavaş, yavaş,

Gözyaşı fark edilmez ıslandıkça şakaklar,

Anıları ardında sürüyor yavaş, yavaş,

 

Her damlada tükenir toprağın su hasreti

Çatlar karnında tohum, ısınır, filizlenir

Nemlendikçe çoğalır toprağın bereketi

Doğumun evresinde ilahi sır gözlenir

 

İbrahim COŞAR

( Toprak Ve Su başlıklı yazı İbrahim COŞAR tarafından 15.05.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu