Rize’de çay süzülür hayallere her mevsim.

Çayýn rengindeki naz dudaða olur esin.

Çayýn baþkenti için Rize deðiþmez isim.

Gülüþünü özler su çay zamaný nerdesin?

Çay albeni yumaðý mekan Rize olunca.

Demliðin rüyasýný ayan eder cam hemen.

Yüzümüz aydýnlanýr çay bardaða dolunca.

Cümle kötülükleri çayýn rengi eder men.

Rize yeþille türkü maviyle þiir eþsiz.

Çayýn rayihasýna yâr nefesi karýþýr.

Anýlar demet demet vefa dudaklarda iz.

Burada küslük yoktur ateþ suyla barýþýr.

Kuymak çayýn yanýnda sofralarýn süsüdür.

Tulum sesi ruhlarý titretir ahenk ile.

Rize cümle hâliyle albeni öyküsüdür.

Ýkliminde Leyla’nýn meramý gelir dile.

Çay denince Rize’dir akla gelen tek þehir.

Çayýn berraklýðýnda yunur gözlerin pasý.

Gökyüzü gönül açar yoktur semasýnda kir.

Çayýn her bir yudumu alýr gönülden yasý.

Yaylasý ayrý güzel denizi albenili.

Çayý hazla harmanlar Karadeniz insaný.

Balýyla ve çayýyla Rize efsane ili.

Burada gönle nakýþ çay tütsülü her aný.

Ve sevinç bestelenir  bu yerde akþam sabah.

Çayýn buðusunda sýr ifþa olur ansýzýn.

Silinir sinelerden çayýn buðusuyla ah!

Çay içince dinlenir Rize’de gönül sýzýn.

03.06.2015 Ýbrahim KÝLÝK