Online Üye
Online Ziyaretçi
Aklım divane oldu gülüşün
ile parlayan gönül saçlarında
Yıllarca bilmezdim
ateşin böylesine tatlı yaktığını
Cihanda âşık olanlar
yanarmış gülerdim şimdi pişmanım
Yakarsa da gülüşün saçların
yaksın mahrem vuslata varacaksa ey sevgilim
Seher yeli senin için
mi benim için mi eser anladım
Kokun gelir her seher
yelinde gülüşünle konağınmış senin
Al beni de gönül
konağına kokun gülüşünle harmanla mecnun eyle beni
Yakarsa da gülüşün
saçların yaksın mahrem vuslata varacaksa ey sevgilim
Ey seher yeli sabahın
seherinde çal kapımı götür yârin gönül konağına
Beklemek zordur sabırsızdır
gönül cevabı bekleyemez duyulmasın feryadım
Ruşen eyle gönlümü korkarım karanlıklarda saklarım ben gamı,
varsa kusurun söylemem
Yakarsa da gülüşün
saçların yaksın mahrem vuslata varacaksa ey sevgilim
Usandırma bu canı bu
ömrü ey sevgilim gülüşünün devası ile güldür
Dermansız çöllerde ovalarda
rezil eyleme sırrım eyletme aşikâr
Gönlümdeki sabrı alma
eyleme densiz uzatma gülüşünü bağışla
Yakarsa da gülüşün
saçların yaksın mahrem vuslata varacaksa ey sevgilim
Mehmet Aluç (Kul
Mehmet)