Dışı sokağa bakar gözlerin
İçi görünmeyene
Kapı ardının kör tanığı duvarlar gibi
Çözülür benlik etten duvarların zincirlerinden
Usul usul
Cinayetini bekleyen katil metanetinde
Sıyrılır ruh sakince bedenden
Yürek çırılçıplak kalır fendine
Savunmasız silahsız,öylece
Kim ne diyebilir
Saldırırken gözlere köprülerini yıkan öfke
Yalnızlığın renksiz resimleri döşenir
Yüzün umut yorgunu gündemine
Uğultusunda keskin
Kımıltıya hasret bir çöldür acının getirdiği
Acı ki arsız ,sere serpe büyür değdiği her fanide
Sessizlik öyle katı öyle despot bir öğretmen
Ölümüne öğretir
Rengi sarı
Dilinin çoraklığında ölür güzelliğe dair kelimeler
Yağmurun toprağını unutuşu gibi
Çatlatır beyni öğürtü
Kusar duvarlarının göğsüne
Neşesini yitirmiş türkü cesetlerini
Pusuda bekleyen
Tekinsiz tedirgin sabahlar öncesi
Bazen
Sesi ve ışığı emen
O hain soluksuzluktu sanki evi
Koyu ve dipsiz gök gibi derin
Bilincin üstü bildiğini bu yüzden mi reddederdi
Ah yitirdikleri
Ah bitirdikleri
Tutunuyordu kırışmaya meyletmiş teninin eteklerine
Solgun günlerin pişman elleri
Oysa çok oluyordu
Yakmıştı zaten herkesini
Her şeyini
Görmediğini bilmiyordu diğerleri
Görmediler yine
Kimseler göremezdi
Gurur tek başına yenen soğuk bir yemekti
Özgürlüğü kafese kurban edilmiş kanarya sesinden
Çarpıyordu kendini gözlerinin uçurumlarına
Çıkmak teslimiyetin esirliğinden
Böyle gamından böyle deli
Parçalayıp kanatlarını darbelerde
Kanı siyah kanı bitmeyecek gibi
Değil kendini zamanın o hain cömertliğinde
Evreni neredeyse bitirecekti
Dokunabilse ah dokunabilseydi o gözlere
Baharına don vurup bir çırpıda talan edecekti ferini
Gülmesin
Gülmemeliydi
Açmamalıydı hiç bir çiçek
Martılar ki en sevdiği
Hepsini vuracaktı acıdan çoğalan öfkesi
Gömerken bakışın cinnetini duvarların ketum genişliğine
Gömdü içinin cehennemine tüm sevmelerini
Yaşamak tercih mi
Görev mi
Neden sevmeliydi
Nefreti besliyordu yüreğin şimdisi
Ilıktı sıcak tuzlu
Akıp yatağını buldu su
Gecenin doğurgan rahminde
Sustu öfke sustu yine sesi
Uyurken birileri
Akıttı ayak ucundaki denizin içine derdini
Yanıyordu düşleri
Yanıyordu yüreği
Buzdan soğuktu oysa teni
Hayır güzel değilsin
Çirkin bile olamazsın
Katildi bütün gözler fi den beri
Hiç
Hiç
Her şey sanki hiçti
Acı değiştirir yüreği
Acı değiştirir türkülerin ezgisini
Düşlerin rengini
Düşünceleri
Saadet YILDIRIM