Dışı sokağa bakar gözlerin
İçi görünmeyene 
Kapı ardının kör tanığı duvarlar gibi
Çözülür benlik etten duvarların zincirlerinden
Usul usul
Cinayetini bekleyen katil metanetinde


Sıyrılır ruh sakince bedenden
Yürek çırılçıplak kalır fendine
Savunmasız silahsız,öylece

Kim ne diyebilir

Saldırırken gözlere köprülerini yıkan öfke
Yalnızlığın renksiz resimleri döşenir 
Yüzün umut yorgunu gündemine

Uğultusunda keskin 
Kımıltıya hasret bir çöldür acının getirdiği
Acı ki arsız ,sere serpe büyür değdiği her fanide
Sessizlik öyle katı öyle despot bir öğretmen
Ölümüne öğretir
Rengi sarı 
Dilinin çoraklığında ölür güzelliğe dair kelimeler
Yağmurun toprağını unutuşu gibi

Çatlatır beyni öğürtü
Kusar duvarlarının göğsüne 
Neşesini yitirmiş türkü cesetlerini
Pusuda bekleyen 
Tekinsiz tedirgin sabahlar öncesi

Bazen 
Sesi ve ışığı emen 
O hain soluksuzluktu sanki evi
Koyu ve dipsiz gök gibi derin
Bilincin üstü bildiğini bu yüzden mi reddederdi

Ah yitirdikleri 
Ah bitirdikleri
Tutunuyordu kırışmaya meyletmiş teninin eteklerine 
Solgun günlerin pişman elleri
Oysa çok oluyordu
Yakmıştı zaten herkesini
Her şeyini
Görmediğini bilmiyordu diğerleri
Görmediler yine 
Kimseler göremezdi
Gurur tek başına yenen soğuk bir yemekti

Özgürlüğü kafese kurban edilmiş kanarya sesinden 
Çarpıyordu kendini gözlerinin uçurumlarına
Çıkmak teslimiyetin esirliğinden
Böyle gamından böyle deli
Parçalayıp kanatlarını darbelerde
Kanı siyah kanı bitmeyecek gibi
Değil kendini zamanın o hain cömertliğinde
Evreni neredeyse bitirecekti

Dokunabilse ah dokunabilseydi o gözlere
Baharına don vurup bir çırpıda talan edecekti ferini
Gülmesin 
Gülmemeliydi
Açmamalıydı hiç bir çiçek
Martılar ki en sevdiği
Hepsini vuracaktı acıdan çoğalan öfkesi

Gömerken bakışın cinnetini duvarların ketum genişliğine
Gömdü içinin cehennemine tüm sevmelerini
Yaşamak tercih mi
Görev mi
Neden sevmeliydi
Nefreti besliyordu yüreğin şimdisi

Ilıktı sıcak tuzlu 
Akıp yatağını buldu su
Gecenin doğurgan rahminde 
Sustu öfke sustu yine sesi

Uyurken birileri
Akıttı ayak ucundaki denizin içine derdini
Yanıyordu düşleri
Yanıyordu yüreği 
Buzdan soğuktu oysa teni
Hayır güzel değilsin
Çirkin bile olamazsın
Katildi bütün gözler fi den beri

Hiç
Hiç
Her şey sanki hiçti

Acı değiştirir yüreği
Acı değiştirir türkülerin ezgisini
Düşlerin rengini
Düşünceleri


Saadet YILDIRIM

( Acı Değiştirir Yüreği başlıklı yazı paydasız tarafından 14.06.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.