Yortusu muğlâk
tedirginliklerin
Beyanatında nüksederken
Tekil kimliklerin.
Tortusu çökmüş en dibe
En isyankâr, en
tahakkümperver sevilerin.
Sevişen yine gün ve
gece,
Yaftalarken karanlık
Gölgeleri ile muhatap
dinginliğinde
Ölü düşlerin, ölü
sevinçlerin…
Kırılganın türevi belki
de
Belki gizil kimliklerin
tezahürü
Ay yorgun, yıldızlar
kayıp.
Sevmek mi…
Asla, sevgili:
Ne suç ne ayıp.
Damıtılmış kerelerce
avunç
Duvarlara asılı kalmış
Böğürtlen ve edilgen
ihtiraslar:
Bir parmak bal çalarken
ağzına
Ne çok izlek oysa
Arda kalan.
Sağın solun gıyabında
Söz kırımı biteviye.
Kurak iklimlerde
yeşeren aşk,
Aşk’ın gölgesinde
ihtiras
Ölüm kadar gerçek olsa
da edimi
Sona kalan,
Artsa da azalan
Hacmi engin iken tek
muhatabı
Ölü düşlerin.