Biri kavrulurken kýzgýn çöllerde,

Yanarsak birlikte bayram ederiz.

Biri buz tutarken uzak ellerde,

Donarsak birlikte  bayram ederiz.

Bölüþelim diye parayý-pulu,

Her nerede varsa Allah’ýn kulu,

Garibi, öksüzü, yetimi dulu,

Anarsak birlikte bayram ederiz.

“Hep bana-Rab bana”bu da ne demek,

Sarfetmek gerekir ‘ÝNSANA’ emek,

Bir kase çorbaya bir dilim ekmek,

Banarsak birlikte bayram ederiz.

Hiç olur mu bir insanýn tekrarý,

Düþünmeden ne çýkarý, ne kârý,

Þöyle içten gelen yüklü ikrarý,

Sunarsak birlikte bayram ederiz…

Ayser ÖZBAKIR