Bildin mi ekmeğin aşını sana vereni
Bildin mi gece gündüz seni daim seveni
Hissettin mi gece gündüz seninle olanı
Bilmedin hissetmedinse hüsrana koşarsın
İnsan Rahmanı bilmeli olmalıdır veli
Veli olunca merhametle hep yürümeli
Onu görenler der ise eğer budur deli
Yolun merhameti ihlâslı olduğu belli
Gönüller Kuran sünnet ile olmalıdır mest
Bazen dert sıkıntıyla Rahman eyler seni test
Salih amelle dolsun gönül denilen testi
Yolun merhameti ihlâslı olmalı belli
Nimet yönünde olsan da dünya da fakir
Gönülde terk etme Subhan’ı et daim zikir
Dilde düşmemeli nimete etmeli şükür
Yolun merhameti ihlâslı olmalı belli
Bilmez kula sen istediğin kadar öğüt ver
O anlamaz sırtına vurur her daim semer
Nur Kur’an Sünnet gönlü bağlayan
sanki kemer
Yolun merhameti ihlâslı olmalı belli
Anadan doğduk biz üryan gideceğiz üryan
Bu dünyada Nur Kuran sünnete sarıl heman
Onda cümle kullar derdine bulunur derman
Yolun merhameti ihlâslı olmalı belli
Yaklaş kula derdine ol derman kalma acaip
Tek başına yaşayamazsın değilsin garip
Yalnızlık zordur çekersin kalırsın muzdarip
Yolun merhameti ihlâslı olmalı belli
Sen kendi kendini sakın ola sakın öğme
Mazlum görürsen sözünle elinle döğme
Zalim nefsin önünde sakın başında eğme
Yolun merhameti ihlâslı olmalı belli
Kul Mehmet bu âlem yaşanılacak âlemdir
Nur Kuran sünnetle yaşanılacak son demdir
Var derdi olanın gönlünde ateşi söndür
Yolun merhameti ihlâslı olmalı belli
Mehmet Aluç (Kul Mehmet)