Yürürken bakarım sadece önüme
Umut bağlamam iyi veya kötü geçmiş dünüme
Ben yaşadıkça önem vermem
Bu üç günlük fani dünyadaki sıfat ve ünüme
Yürürken dönüp bakmam arkama
Yüreğime saplansa bile en paslı kama
Üzülmem tam aksine mutlu olurum
Vurulsa bile gömleğime envai türlü yama
Yürürken bakmam havaya
Husumetin her türlüsünü bırakırım kızgın tavaya
Sadece çok önem veririm
İnsanı Rahmana ulaştıran davaya.
Yürürken bakmam sağıma soluma
Keseler dolusu altınlar atılmış olsa bile yoluma
Ben doğruluktan vazgeçmem asla
Kelepçeler vursalar bile koluma
Yürürken zikrederim şanı yüce Allah’ı
Çıkarmam başımdan rahmani külahı
Bu üç günlük fani dünyada almamak gerek
Canlı mahlukatın en şereflisi olan insanın vebal ve ahını
Yürürken bile tefekkür ederim ölümü
Aşk ve şevkle şakıtsın Allah bülbülümü
Dua ve niyaz ederim canı gönülden
Hazan gelmeden soldurmasın yerin göğün sahibi gülümü
Yürürken düşünürüm derinden akıbetimi
Nimetleri acılaştıran ölüm sarartır benzimi betimi
Adını bildiğim bilmediğim haşereler
Büyük bir iştahla yiyecek bedenimdeki etimi.
Yürürken işin kolayına kaçmadan vicdanımın sesini dinlerim
Kuş tüyü yataklarda olsam bile için için inlerim
İstesem de istemesem de gideceğim yer belli olduğu için
Mesut bahtiyar etmez beni dünyadaki zenginliklerim
03/ Ağustos/ 2015