**** YALAN ****
Belki bir düş
Belki de kaderdi onları bir
birine bağlayan.
Çetrefilli bir hayatın, sokak
lambaları bile olmayan
Köşebaşında kesişmişti
k/yolları.
Avuçlarında umut çiçeklerinin
tohumları.
Yüreklerinde ürkek bir sevda
Adım adım arşınlıyorlardı
Dudaklarında berduş bir ıslık
sesi ile Islak kaldırım taşlarını.
Bir kahvenin telvesine
resmediyorlardı
Bazen bir manolyanın gölgesinde soluklanıyor
Bazen Mutluluğa dair Hayata dair
Geleceğe dair tüm umutlarını.
Sen benim sılam,
Ana yurdum Öz Vatanım
Yüreğe katre katre düşerken genç
adam
Boğazımda kırk düğüm
Hangi lisanda söz sarf etsem
kifayetsiz kalır
Dilerim lal kesiği. İmgelerim
haykırmaz
Gözlerime bak
Devrik kalır tüm tümcelerim.
Ben seni gözlerimn karasına
Beni sana en çok ay karası
gözlerim anlatır.
diyebilmişti genç kadın.
Yüreğimin en mahrem köşesine
hapsetmişim
Gel zaman
Takvimlerden birer birer
düşerken yapraklar
Vakitsiz uğramıştı sevdalı
gönüllere beklenmeyen bu hazan
Mevsimler değişse de
Tarih tekerrürden ibaretti
Değişemedi alınlara kudret
kalemi ile yazılan.
Avuçların da sakladıkları umut
tohumları
Sabah güneşinin doğmadı yeri
Isıtmıyordu akşam güneşi
//Keder ile evlendi
Biri kız ' biri oğlan
Kızın adını Aşk koydular
Torunlarının adı ''Sabır
Oğlanınsa Yalan Aşk .ızdırapla
evlendi
Yalansa terk etmedi genç kadını
yıllardır //. A.ÇOBAN
.
S.SAMYELİ