Yeþilýrmak neden kýzgýn bakarsýn,

Yollarýna taþ duvar mý ördüler?

Bu gün uslanmýþsýn durgun akarsýn,

Ayvacýk’ta sana gem mi vurdular?

Yar baþýnda, þelaleden uçarsýn.

Düz ovada, çiçek olup açarsýn.

Çarþamba’nýn ortasýndan geçersin,

Karargâhý denizlere kurdular.

Ada bizim, mahmuz senin suyunda,

Deðiþiklik yokmuþ hiçbir huyunda,

Ölüm vardýr görünmeyen kuyunda,

Çoluk çocuk, canlarýný verdiler.

Karþý geçe, beri geçe bu diye,

Bölüverdin Çarþamba’yý ikiye.

Dört gerdanlýk bizden sana hediye,

Boðazýna beton ipler gerdiler.

Ýlkbaharda kar suyuyla coþardýn

Dellenip, sellenip dað taþ aþardýn

Düz ovada taylar gibi koþardýn

Sanki yaptýðýndan hesap sordular

Yeþilýrmak! Bereketim, saðduyum,

Obamýza, ovamýza can suyum.

Coþari der kýzma bana; Ben buyum.

Sanma sakýn bir tek seni yordular

Ýbrahim COÞAR