Etrafım karanlıkta,kimseyi görmüyorum

Gözlerimse açıkta,nasılsa kapatmışım

Sevdam içimde buruk,acımı vermiyorum

Penceremde süzülen yağmuru kapatmışım

 

Kaçırma gözlerini,umut ışığı sönük

Etrafını sarmışlar,sırtınsa bana dönük

Yüzünü görmüyorum,hayallerinse inik

Penceremde eriyen,karları eş sanmışım

 

Yaşadığım rüyadan,tek başıma uyandım

Umutlarım bitmeden,düşlerimde yanmışım

Çekilmez o acıyı,paylaşmayan hayındım

Yalnız kalan ruhuma,seni bir eş sanmışım

 

Yeşermeyen huzuru,solmayan umutları

Gökyüzünden silmişsin, kaybolan bulutları

Geçmişte senle dosttuk,özlettin konutları

Yalnız kalan ruhuma,seni bir eş sanmışım

 

Bu yalancı dünyada,iki yabancı gibi

Baş ucunda çaresiz,bekledim deli gibi

Bir hayaldi uyandın,uçan bir melek gibi

Yalnız kalan ruhuma,seni bir eş sanmışım

Bahattin Tonbul

2.2.2012

( Yalnız Kalan başlıklı yazı alacalı tarafından 8.09.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu