Susuzluktan çatlamış

Sanırdım dudağımı

Kurumuş pınarların taşları

Nasıl hasretse suya

Öyle yanarmış

Kurumuş dudaklarım sana


Biliyorum sönmeyecek

Ayrılıgın bu ateşi

Kana kana içmeyince

Sensizligim geçmeyince



Ruhum gibi yapayalnız

Bu dudaklar bilki sensiz

Kavrulacak mahşere dek

Bu beden de inan sensiz



Hiç bir kimse, hiç bir pınar

Derman olmaz bil bana

Sensin benim tek çarem

Gelsen artık yanıma.
( Özlem başlıklı yazı BelkızGÜNAYDIN tarafından 11/18/2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu