Online Üye
Online Ziyaretçi
Kendin
ol dedi adam
Kendin
ol
Nasıl
olacağını söylemeden
Başlayacağım
noktayı göstermeden
Kendin
ol dedi sadece ve gitti.
Aforizmalarım
kaldı elimde
İlk
başladığım yeri bile bilmeden
Bir
nevi yağmura ıslak demek gibi.
Yorucu,
Soğuk
çirkin lanet birşeydi şu sessizlik.
Yüzün
keder yüzümüz hüzün
Bir
tutam güneş kefareti busenin.
Yarasa
gibi gece konuşuyorum
Bırakamadım
nadasa/ küf her yanım
Belki
Korkuluk gerek içimdeki adama.
Düşünmek
!
Hala
düşünüyorum.
Sınıf
geçmek zor bu yürekle / ama adam kendin ol dedi ve gitti.
Kendim
olursam ;
Arkamda
kalacak kendisi olmayanlar/.
Olmayacak
alıştığım gürültüler/
Sonrası
sessizlik.
Kendin
ol
Dedi
ve gitti adam /
Bülent
KAYA