Bir rüyadan bir rüyaya uyanan adam,
Adama dedi
ki :
“Rüyamda bir adam vardı
Bir filmi izler gibi izledim hayatını
Ama ne acıdım ona,
Ne sevinciyle sevindim
Uyuyan ruhumdan açılan ruhumda
Yaşattım ruhunu.
Onun en gizli düşünceleriyle hem haldim
Tüm zevklerden azade,
Tüm
ızdıraplara kayıtsız
duygu ötesi nasırlı bir yürekle her anını tattım.
Bilinç akışım da halden hale devinen
bir
varoluş bahşettim ona “
Ve an geldi
O, rüya adam olma ihtimalini düşündü
Uyuyan adamı aradı rüyamda
Ona göre ben,
rüyamdaki dokuların özüne sinmiş
bir tümel
teklikten ibarettim
Rüyadaki diğer adamlara sundu bunu.
Ve ben,
onların da en gizli hislerini bilen bilinç,
rüyamın dokularına indirgenmeme darılmadım.
Kimisi anladı
inandı rüya adama
kimisi anlamadı,
çoğu umursamaz davrandı buna
ve bana.
Bilincimin onlara sağladığı hayatı fütursuzca
yaşıyorlardı.
Bir’e uyandım
Tüm rüya adamları
Kesif
yokluklarında bıraktım
Anlayabileceğim en son sınırda asılı,
Allah’ımı
andım.