GÖLGE
Gölge. Her şeyin bir gölgesi var. Işık hariç. Nedir gölgenin
gizemi? Gizem, ışıkta gizli. Gölge. Işıksızlık denizi… Ve ışık varsa ışıksızlık
var. Işık yoksa gölge yok. Nur yoksa beden yok…
Ama bir sabah, dedi adam, tülün ardından süzülen ışığın gölgesini
tattım ben. Işığa düşen ışığın aydınlık karanlığını…
Gölge. Ruhun izdüşümü. Gölge. Varlığın karanlık yüzü, yokluk
yanı. Gölge. Hiçlik bölgesi…
Ve varsam, gölgemle varım dedi adam. Gölgem benim gölgem, ya
ben neyin gölgesi?
BALON, KOVA, ADAM
Adam parkta oturuyordu. Baloncuyu gördü. Balonlar hürdü.
Balonlar balon olalı, hep göklerde süzülürdü…
Oysa balonlar dedi, sonra adam, boğazlarında asılı ipi
görmüyorlar. Ve onları balon yapan düğümü… Bilseler, özgürlüklerinden de,
balonluklarından da şüphe ederler. Balonlar bunları bilemez. Balonlar
kalabalık. Balonlar balonlarla beraber. Balonlar kendileriyle meşguller.
Karmaşık ilişkiler içinde, birbirlerini pohpohlayıp
şişirerek, birbirleriyle çekişerek, patlatmaya çalışarak birbirlerini, esen
rüzgara kapılıp çarpışarak, birbirlerini taşıyarak, taşlayarak, anlayarak,anlamayarak,
birbirleriyle birlikte, yatay özgürlüklerinde gezmekteler. Balonlar, balonlar,
rengarenk balonlar. Biri birinden ayrı, birbirleriyle aynı balonlar…
Ve bir balon, sınırsız özgürlüğün özlemiyle dolu bir balon,
kurtuldu baloncudan ve göklere uçtu. Adam uzun uzun baktı balona. Renginden
sıyrılıp bir nokta olana kadar baktı. Balonlar ise, onu görmüyordu bile. Ve
adam, özgürlüğünde ipini, içinde balon şişkinliğini yüklenmiş o yalnız balona
acıdı. Sonra kalktı yerinden. O da kendi yolunda yürümeye ve düşünmeye koyuldu.
O balonlar ki bağımsızlıklarının bağı baloncunun elinde. İpin
ucu baloncu. Baloncu dolaşır caddelerde. Baloncu istediği yere gider. Ve
balonlarca balonlar, balon olalı hep göklerde gezer…
Ve sonra adam, adamı gördü.Bir kovayı sulayan adamı. Benlik
dedi adamın gözleri, suyu hapseden kovadır. Havayı havadan ayırdığını sanan
balon… Kovayı dolduran öz ne? Balonu şişkin tutan kim? Balon patlayacak, balon
sönecek, ruhu Ruh’a dönecek. Boş kova ne ile dolu? Suyu Su ’ya dönecek. Benlik
varsa sınır var. Şekil var. Balon balonken Ruh’tan ayrı, kova kovayken Su’dan…
Adama baktı adam. Gözleri derinine daldı. Anladığını anladı.
Ve sonra, elinde hava dolu bir kova, adamların arasına aktı…