Online Üye
Online Ziyaretçi
Çaresiz bir hastalığın pençesinden kaçtın
Korkunç ihtilalin gölgesinde bıraktın
Kelepçelerin bak kollarımda
Dibi görülmeyen kuyuda mahsur kaldım
Her gece fırtınalar esti
Göğsümün içinde aşkın ise serbestti
Kimselere bırakmadım
Çapulcular anlamasın diye yalnızlığını
Çölde sensiz gezerken susuz kaldım
Pes etmedim
Yüreğime dolan hasret rüzgarına
Boyun eğmedim
Yokluğunda her zaman direndim
Kan revan içinde kalsa da bu bedenim
Yenilmedim
Hep seni bekledim
Ne pahasına olursa olsun
Sensiz inan gülmedim
Meleğim benim
Bahattin Tonbul
5.3.2012