Online Üye
Online Ziyaretçi
Ruhuma sancı veren
sıkıntımı tasamı,
Usulca kulağına çıtlattım
istanbul’un.
Teferruat gerekmez
sâde kurun masamı,
Sarhoş edip aklını
tırlattım İstanbul’un.
İstemem tek taşını
bölüşün parsa parsa,
İki metre karelik bir
ot misali arsa,
Üzerime sıçrayan
kirlenmiş her ne varsa,
Kaldırıp denizine
fırlattım İstanbul’un.
Nefesimden bıkacak,
cümbüşle-sazla değil,
İntikamım büyüktür,
niyazla-nazla değil,
Canım yandığı kadar,
yakarım fazla değil,
Dedim ve suratına
patlattım İstanbul’un.
Ayser ÖZBAKIR