Sen Gidince
“
bakışlarına ve gülüşüne tutunduğum kadına”
Sen gidince
Her şey
çekip giderdi ardın sıra
Çekip
giderdi ormanlar,
Kuş
sürüleri, çocuk sesleri
Ve gün
ışığını alıp giderdi güneş…
Çekip
giderdi gökyüzü
Mehtaplı
geceler
Ve yıldızlar
sensizliğe kayar giderdi…
Sen gidince
Her şey
çekip giderdi ardın sıra
Rüzgârlar,
fırtınalar, dağlar, ovalar
Ve dalgalarını
alıp sahillerden çekip giderdi deniz…
Sen gidince
Özgürlüğüm
tutsaklığa dönüşür
Dağ
başlarında yaktığımız ateşler söner giderdi
Yüreğime çığlar
düşer, sensizliğe buz keserdim…
Sen gidince
Her şey
çekip giderdi ardın sıra
Çiçeklerin boynu
bükülür
Rengini, kokusunu
rüzgârlara döker giderdi…
Sen gidince
Birlikte
ıslandığımız yağmurları alır giderdi bulutlar
Yüreğim
yangın olur, susuzluğum, kuraklığım başlardı…
Sen gidince
Dudaklarından soluduğum her nefesi alıp giderdin
benden
Ciğerlerimi yakan son nefesim
Felaketim olurdun…
Sen gidince
Gözyaşlarım tutuşur
damla damla yanardım sana
ve en rezil, en korkak
Ve en erkek halimle ağlardım ardın sıra…
Sen gidince
Yüreğime
saplı bir hançer gibi
Her
seferinde gülüşünü unutup giderdin bende
Ve gülüşün
Gülüşün
yüreğimde saklı kalırdı…
(
Sen Gidince başlıklı yazı
Savaş tarafından
2.12.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
