Ey sevgilim,madem bilmiyordun sevmeyi,
Neden kırdın kalbimin kilitlerini
Madem bilmiyordun aşkla sevmeyi
Neden el değdirdin hasta kalbime
Neden girdin gönlümün en mahrem yerine
Yürüttün beni ayak izlerinde
Kandırdın beni bir seviyorum sözünle..
Usanmış-mıydın ,ki barbi bebeklerinden
Beni oyuncak ettin ellerinde
Beni ebe yaptın saklandığın söbelerine
Bir saklandın pir saklandın
Ömrümü harcadım seni söbelemek için senelerce
Soruyorsan senden sonralarımı ;
Kaldım kimsesiz bir sokak ortasında
İnsanlar garip garip bakıyorlar suratıma
Yürüyorum bir bilinmezliğe
Daha seni söbeleyeceğim ümidiyle
Yolum karanlık...sen karanlık
Düşe kalka ..
Koştukça koşuyorum gördüğüm her ışığa
Sanki beni bekliyorsun sanıyorum
Bekliyorsun sanıyorum yolun sonunda
Seni dileniyorum
Seni umut ediyorum..
Yarım aklıllı dertli bir başla..
Siyah göklerin kızıl külleri arasında
Seni soruyorum kaldırım taşlarına
Tadını arayıp duruyorum..
İçtiğim her bir kadehin en son damlasında
Ben gidiyorum sen gidiyorsun
Ben gidiyorum yollar gidiyor
Ne sabahı yakalayabiliyorum
Ne akşamları batırabiliyorum ardından
Sen aydınlıklarda,ben karanlıklarda
Getiremiyorum iki coğrafyayı bir araya
Sen saklanıyorsun
Ben hala seni arıyorum söbelerim umuduyla..
..
.......................
...
.......................
.......................LESKÜY NARUT.......03/12/2015