Ne oldu yıkılmaz dedikleri aşkımıza
Yazık değil miydi hiç uğruna döktüğümüz gözyaşlarımıza
Sen benim için efsaneydin
Ne yazık ki efsaneler de masal oluyormuş
 
Aşklar ölümsüz sevdalar bitimsizdi
Sen benim hayatım, nefesim her şeyimdin
Ölümsüz denilen aşkı öldürdün
Hiç bitmeyecek dediğimiz sevdamızı bitirdin
Şimdi çık git hayatımdan desen de
Sen benim için bir efsaneydin…

Gerçekten kimdin neydin?
Bir zemheri ayazında
Yalancı bahar rüzgârlarını estirerek girdin yüreğime
Göremedin, hesap edemedin bir şeyleri
Hiç anlamadın beni
Gittin hep kendi bildiğine
Oysa!
Allahtan sonra en büyük sendin
Sol yanımı dolduran
Sol yarımı tamamlayan efsaneydin…
 
Aza koysam dolmaz
Çoğa koysam almaz
Çok düşündüm çok!
Söz geçiremedim yüreğime
Senden bana yar olmaz diyemedim
Sen benim için bir melektin
Hani Melekler günahkâr olmazdı
Günahların en büyüğünü sen işledin
Sevdamız adına ne var ise hepsini katlettin
Öldürdün bende ki seni sende ki beni görmedin
Oysa sen benim için ölümsüz efsaneydin…
 
Dünya ve hayat!
Ben ikimizin penceresinden baktım hep
Sen kendi pencerenden bakıyorsun
Benim gözümden bakıp, sevdamı görmedin hiç
Film izler gibi sadece seyrettin
Ya da büyük sevdamı “yap-boz” oyununa benzettin
Oyunun bir parçası gibi
Sol yanında ki eksik yere yerleştirdin
Hep bir manzara gibi seyrettin
Hiç bilemedin
Anlamadın
Göremedin
Oysa sen benim için efsaneydin
Biz olmuştuk önceleri
Sonra benimle devam etti,
Ve
Şimdi seninle bitti işte
Meğer biz değil hiç olmuşuz…
 
Sen efsaneydin benim için
Beni hiç tanımamışsın!
Benimde bir yüreğimin olduğunu unutmuş
Kas katı sanmışsın,
Kim bilir belki de acımasız taş yürekliydim senin için
Erkekler ağlamazdı değil mi?
Gözlerimin buğulandığını damla damla akan yaşları görmedin çünkü
Artık seninle ya da sensiz hiç bir günü sevmiyorum
Hani bir söz var dillerde dolanıp durur
“Bugün Pazar ve ben seni çok özledim”
Seni özlemiyorum da
Kapattım kendimi gün ışığında bile karanlık odama
Küf kokan dört duvarda seni arıyorum
Dün geçti
Bugün de bitecek elbet
Yarın?
Yarın da aynı olur muyum düşüncesi beynimi kemiriyor
Çünkü sen benim içimde ölen bir efsaneydin
Ne yazık ki efsaneler de masal oldu…
 
//Efsaneler ölmez şekil değiştirirmiş, ben üç beş mezar taşından başka şeklini bile hatırlamıyorum…//
 
Mustafa KARAAHMETOĞLU
23.05.2015

 

( Efsaneydin başlıklı yazı Mustafa Kara tarafından 21.12.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu