Yalnızlığa yenik düştüm sevgilim!
Bugün de yenildim bugün de!
Kapımı çaldığında biliyordum
Biliyordum gelen O'ydu.
Ve çok geçmedi, bekletemedim.
Yine girdi içeri
Üzerimden geçercesine
Yüreğimi delercesine.
Ama kızmadım, kızamadım.
Terkedilmişliğin çaresizliği,
Seviyor ve sevmiş olmanın bedeli
Hüzünlere dalmanın adresi
Yalnızlık yine gelmişti.

Oturup bir köşeye seyre daldı.
Gözleri büyüdükçe büyüyor
Yüzünde acı bir tebessüm beliriyordu
Ve büyüyen gözlerinden
Avuçlarına doğru yaşlar akıyordu.
Yalnızlık ağlıyordu. Evet! Ağlıyordu.
Ve ben ordaydım, yanıbaşındaydım.
Dönüp baktığında korkmuştum.
Birşeyler anlatacak ama susuyordu.
Gözlerime bakıp sadece ağlıyordu,
Ağlıyordu ve hiç saklamıyordu.
Bakışlarında birşeyler gizliydi
Anlatmaya korkuyordu sanki…
Ve sonra ellerimi avuçları arasına aldı.
Gözlerime bir kez daha baktı,
Anladım bu son bakıştı!
Ve geldiği gibi gidiyordu
Susarak ve hiçbirşey söylemeden.
Avuçlarımın arasında kanayan birşeyler vardı.
Usulca açıp baktım
Ve işte o zaman anladım
Gözlerime bakıp neden ağladığını,
Susarak ve söylenmeden gidişini
İşte o zaman anladım.
Anladım ve hiç ağlayamadım.
Oysa avuçlarım arasında
Çırpınan yüreğimdi
Kanayan ta kendisiydi.
Yalnızlığa yenik düştüm sevgilim!
Bugün de yenildim bugün de!
Ve o gün hiç bitmedi…
Ve ben hep yenildim!..

14/11/09
( Yalnızlığa Yenik Düştüm Sevgilim! başlıklı yazı serdar-dogan tarafından 26.11.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.