Pencere
çok oldu sana yazmayalı
aç çocuklara da yazmıyorum artık
yıkılan şehirlere
mültecilerin dilenen avuçlarına
kan emerek semiren yarasalara
imanların üstüne oturup cennet vaat eden şeyhlere
baharı muştulayan güneşe
adına umut denen kanatsız kuşlara da yazmıyorum
kıran girdi şiir yurduma
ama en çok sana yazmamak korkutuyor
ve yazmak
kocaman bir ateş parçası oldun
yazarsam tutuşacak sanıyorum
kalemim, kağıdım
yazmazsam ben...
zehirli çiçeklerden bal yapan böceğim
güzdüzlerden ışık çalıp geceye yamayan
cennet kokulu cehennemim
dedim ben sana
bu koca dünyaya sığmayız birlikte
ayrı ayrı içimize...
biz yokuşa sürdük düzleri
çık çık bitmiyor
güneş, kar, boran yoldaşımız
sığınaklarda çocuk gülüşleri
gölgeliklerde şüpheli bakışlar
senin bak dediğin pencereler yerin altında
kötü pencerelerden bakıyorum sana
kirli
puslu
camları kırık
baktıkca gözümün bebeği yanıyor
şarkılardan fal tutma sevgili
biz aşkı meleklerden çalmadık
biz burada
içimizdeki iyiliği öldürenler orada yansın
frezya
(
Pencere başlıklı yazı
frezya... tarafından
25.12.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
