Mapusa doğar bir güneş 
Doğurur gözlerdeki umutları yeni günde
Gölgesi düşer avluya 
Parmaklıklar gölgeler girmez ışık koğuşa
Bekler kadersiz kaçmadan güneş avlunun kapısı açıla

Tarlaya doğar bir güneş
Kimine can olur sıcaklığı
Kimine ölüm kurutur yaprakları
Isıttıkça ırgat bedenleri 
Ter olur alnında emekleri

Yetimin kapısına bir güneş doğar
Kuş gürültüleri nafile gelir kulağa
Bakar masum gözleri uzağa
Gelecek umutlarını vermez güneş
Babasız başlar sabaha

Kadının karnına bir güneş doğar
Işıldar gözler kalmaz duymayan diyarda
Gün be gün büyür güneş sığmaz yatağa
Doğar bir umutlarla fani dünyaya

Bayram sabahına bir güneş doğar
İmam çağırmasa da koşarız namaza
Fakirin esbabı yok giymeye
Zenginin huzuru yok erişemez o sevince

Doğurgan bir güneş çıkar dünyaya
Doğanlardan hesap sormaya
Başlar yaşam gün aydınlandığında
Biter gece biter kahır bir nebze 
Yeni umutlardan taze sızılar toplarız gecede yakmaya...

Mustafa Yılmaz