DOKTOR
Çok uzak diyarlardan
geldim senin kapına
Can huzurdan kaçar mı
söylesene be doktor
Bu ara pek muhtacım
merhemine hapına
Böyle ömür geçer mi
söylesene be doktor
Şafak ile çıktım ben
düştüm geldim yollara
Anlatamam derdimi dost
görünen kullara
Tükendi umutlarım döndüm
sönmüş küllere
Böyle ömür geçer mi
söylesene be doktor
Düşündükçe maziyi bazen
gözlerim dalar
Görenler zanneder ki
dudakları bal yalar
Oysa bitmez kederler beni
eleme salar
Böyle ömür geçer mi
söylesene be doktor
Yastık başa batıyor
uykular kırka bölük
Beynimde ki ur değil sanki
koca bir sülük
Nabız desen tavanda betim
benzim hep soluk
Böyle ömür geçer mi
söylesen be doktor
İster yatır masana neşter
ile yar beni
İster kurtar istersen ak
kefene sar beni
Bıkmışım zaten candan öldürecek
ar beni
Böyle ömür geçer mi
söylesene be doktor
SAMYELİ’yim dünyada her
gün daralır yerim
Düşün düşün sonu yok
çatlayacak bu serim
Tevekkül etmişim ben
gerisi Allah kerim
Böyle ömür geçer mi
söylesene be doktor
S.SAMYELİ