Online Üye
Online Ziyaretçi
UNUTMA/ MAĞRUR ADAM 1
En son yangının külünden doğmuş/ en son korun çocuklarıydık biz/ mağrur adam
Unutma
O dağın oğullarıydık
Kimi üç ağaç gibi dimdik/ üç kişi
Kimi dört fişek/ yaralı
Kimi beşi bir yerde/ bin parçaya bölünmüş/ sınırsızdık/ unutma
Biri Mamak
Biri Diyarbakırken
Birimiz İstanbul
Birimiz gurbeti/ hasreti yazan
Birimiz alacağın olsun senin/ ta Ankara’ydık
“Çocuklar gibi şendik” üç ağaçta/ unutma/mağrur adam
Gençliğimizi yemeden daha Ankara
Tüketmeden bizi/ o şehir bu şehir
Olmadan o onulmaz gurbet/ bu hasret
Sanma ki unutuldun
Sanma ki unuttum
Sanma ki unutuldunuz
Unutmak ahmak yüreklerin/ harcıdır/ kârıdır mağrur adam
Var mı ki/ biz de o yürek.
özay sağlam