Acemi Külkedisi
/Avucumda kırılmış bir masalın kırıntıları,
Kangren olmuş kalbimin neresini kessem sen kalıyor…/
Bir varmış bir yokmuş diye başlamadım ben hiç
Gökten düşen üç elmanın akıbetine de inanmadım
Tek nihayetin toprak olduğu bilincinde,
Mutlu sonları değil, başlangıçları aradım…
Saçlarımı kısa tutmalıydım ki
Yoldan geçen bir prense mahkum olmamalıydı gönlüm.
Kader kalabalıklar arasında bulmalıydı beni,
Çıkarsızlıklarda değil…
Yazılmış tesadüfleri yaşamalıydım ben
Bazen de başkaldırmalıydım olmayışlara;
Denedim de…
Her seferinde,
Bir cadının elinde kalsa da elmam
Umudumu kemiren kurtların,
Dallarımda ne aradıklarını hiç sormadım.
İnceldiği yerden kopup giderken yüreğim,
Aynı şehirde hasretlere gebe nefes alamazdım…
Tuhaf!
Bir sevdaya yarım bile olamadım…
/Bir sen gerektin bahtı yaralı kalbime
Seni sevmeyi sevmekten başka bir şey de kalmadı elimde…/
Acemi kalmayı yeğledim, hayat denen dehlizde
Biraz da asabiydim
Kötü dedikleri şansın küskün renklerine…
Ben bilirim demedim hiç
Yaratanın bahşettiği aklımı,
Şükür niyetiyle sabra teslim ettim…
Hayat bir kıymık daha armağan ettiğinde yüreğime
İsyan edecek olsam, yıldırım düşerdi kara gecelerime.
Kederli gözlerimden taşan yaşların hesabını,
Kimseden sormadım…
Ne çok söylerdi annem
Kendi eden kendi bulurmuş
Bedduaları koparıp da ruhumdan
İlahi adaleti görünce anladım…
Tuhaf!
Bir bütüne önsöz bile olamadım…
/Bir seni öğretemedim söz dinlemez kalbime
Hayal gözlerini suya çizmekten başka bir şey de kalmadı elimde…/
Hiç kimsenin prensesi olmadım ben
İnci olmak da bana göre değildi.
Değerleri büyütmek varken,
Kalabalıklar arasında süs olmak kadınlığıma
Yok yok, insanlığıma tersti…
Önyargıya kılıf ararken düşünceler,
Eşkalim darağacına karalanırdı insafsızca.
Kolum kırılır da ben yeni içerde bırakırdım
Suskun kalmak en güzel cezadır;
Kin yerine gözlerimdeki anlamı çoğalttım…
Tuhaf!
Bir anlayışa garip bile olamadım…
/Sen de göremedin gönlüm gözünü
Anlatmak yerine yaşatmak umudu da elimde kalmadı…/
Acemi bir külkedisiydim aslında
Ne kul oldum ne de papatya…
Kaçışlarımda bıraktığım her parçamı
Umursayacak bir dost söze özenirdi gönlüm
Bir kuru dala dahi eriştirilemedim…
Öylesine aldanmıştım ki kırmızıya
Başka bir rengi yaşamayı seçmedim…
/Bir sevgine hasretti yüreğim
Onu da çıkarsız gözlerinde hapsettin…/
Masallar da sevdaya dahildir derdim de
Daha kendimi yarin yüreğine dinletemedim…
Tuhafım şimdi biraz,
Sebebi yok…
Bir gelincik daha ektim bu sabah
Özümde kara kışlara direnecek gücüm çok…
*****
01 Aralık 2009
(
Acemi Külkedisi başlıklı yazı
asli-kaya tarafından
2.12.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
