Hidayete Eremeyen Yüzsüzler
Bir düş bozumundan çıkıyorum yorgun argın..
İçimdeki nefreti döke döke
Kimsesizliğime gidiyorum..
Balçık balçık çamura batmış insanlar gördüm!
Yüzleri bile gözükmüyordu!
Çamurda hak iddia ediyorlardı
Aynaya bakacak yüzleri olmadan!
Evet Haktı!
Ölüm bir tek onlara müstehabtı!
ama
Yaşayarak ölmekte vardı..
Yaşadığını sanarak nefsinin peşinde
Koca bir ömrü boşa tüketmek..
Onlara yakışan en güzel hal bu hal di!
Mutsuzluğu içerken
Mutluluğa susuzdu onlar!
Hiç bir şeyleri yoktu!
Ne başlarını huzurla koyacak bir yastığı!
Ne Rabbin huzurunda dirilirken
Giyecek temiz bir kefeni..
Hidayete eremeyen yüzsüzler di onlar!
Edebini yitirmiş..
Edepsizliği eline almış
Ebediyete doğru yürüyorlardı..
Ayfer Aksoy
(
Hidayete Eremeyen Yüzsüzler başlıklı yazı
AyferAksoy tarafından
13.02.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
