Anne
dokuz ay taşıdın, canında candım
koruyup kolladın doğarken anne
koynuna almıştın, yanında candım
şefkatli tenine sığarken anne.
ağladığım anda bana koşardın
ninniler söyleyip hemen coşardın
benimle birlikte mutlu yaşardın
hayatın yükünü sağarken anne.
sesimi duyunca uyanıp kalktın
karnımı doyurup sonradan yattın
her sabah yeniden sevgini kattın
güneşin ışığı doğarken anne.
biraz üşüyünce anlar görürdün
bir şey olur diye koşup korurdun
kalın giydirirdin sıkı sarardın
lapa-lapa karlar yağarken anne.
hep fedakâr oldun titredin bize
yordu seni hayat getirdi dize
nasihat ile de başlardın söze
ömrünü çürüttün yığarken anne.
Polat Tek
24 şubat 2016
Kalem dostlarımdan inciler:
Nerdesin nasılsın bilmek isterim
Her gece düşüne gelmek isterim.
Gözünün nurunda ölmek isterim
Gözyaşın yanağa değerken anne..../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ....
Hasret acısıyla solduğun anda
Kalbime huzurla dolduğun anda
Umuda misafir olduğun anda
Ağlardım hıçkırık boğarken anne.../ SELMA38
(
Anne başlıklı yazı
Polat Tek tarafından
24.02.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
