Ölümle dans ederken tek
dertleri bu vatan
Bulduğunda yediler kaynamış
buğday aşı
Korku nedir bilmeden dim dik
giderken atan
Gelecek yavrulara yapmalıydık
biz aşı.
Annelere doymadan ağızda süt
kokusu
Al bayrağı andıran bir
mübarek dokusu
Yedi düvel birleşip ezdi gâvur
sokusu
Çocuk bile değildi daha on
iki yaşı.
Düğüne varır gibi koştu sona
gülerek
Kalan yaşasın diye toprağı ar
bilerek
Her biri bir dev oldu
bedenini silerek
Öyle yiğittiler ki akıtmadı
gözyaşı.
Atladılar mermiye canlarını
yok sayıp
Doksan yıl öncesinden koca
bir nesil kayıp
Emanet korunmazsa olmaz mı
bize ayıp?
Veda bile etmeden kınalandı o
başı.
Her köşesi bir cennet
kutsaldı dağı taşı
Rüyaları süsledi yârin
kirpiği kaşı
Gömülsün bu denmesin bir daha
mevta taşı
Ülkeme yanlış bakan inşallah
olur şaşı.
26.02.2016
Ahmet Çelik