Savrul Sen T/arafıma
Bir çocuk gülüşü törpüleniyor kimsesizliğimden
yine sarıldım kaleme
satırlarım eğik kelimeler muamma
dört duvar yalnızlığı örseliyor ruhumu
bu sessizlik intihar gibi kesiyor soluksuz nefesimi
yine soğuk bir mart gecesi
yine ucuz bir mum alevi gibi üşüyor yüreğim
bir yemin örterken kalleşce üzerimi
gül yarası açılıyor sessizliğin eşiğinde
rayından fırlamış bir tren vagonu gibi
saçı başı dağınık satırlar dökülüyor
senden habersiz sayfa aralarına
ölüden farkı yok
özlesen diyorum
biraz da benim gibi
sende küle dönsen
savrulsan sen t/arafıma
bilmediğin kaç yanık var senden hatıra
incinen savruk ben de
olmasi imkansız diye diye
körelmiş bir duygu sabahı beklerken
sözlerinin kahpe yüzünden yük oldu uykusuz geceler
eşkiya bir kahır gibi biçti ömrümü
biliyorum soluksuz okuyorsun bu satırları
hissediyorum nefesini haydi gel
gel öp gözlerimden
yalvarmamsa istediğin yalvarıyorum işte
uzat ellerini hiçsizliğime
uzat ellerini
uzat sensizliğime
Ayfer Aksoy
(
Savrul Sen T/arafıma başlıklı yazı
AyferAksoy tarafından
15.03.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
