Veda
Ölüm; tüm sıkıntılarım bitince gelecek biliyorum.
Bunca yorgunluğun sonunda, dinlenemiyecek bedenim.
Tüm kaygılarını bir kenara bırakıp zamanın,
Ardıma bakmadan gideceğim.
Bir-kaç dosttan başkası, taşımıyacak tabutumu,
Bir daha duyamıyacağım sızısını bayramların,
Uzakları umursamıyacağım, bilesiniz.
Kapıda görünmiyeceğim artık, her gün batımı.
Her bayramda hüzünle bakmayacağım, penceremden,
Kalmıyacak gözlerim, tepelerin ardında,
Öpemiyecek artık çocuklar ellerimden,
Şeker sunamıyacağım giderken.
Kimbilir, belki de gidişim kalmayacak sabaha,
Işıkları girmiyecek, güneşin camdan,
Şafaklar sökmeden, gün ağarmadan daha,
Ağıtlar yakılmıyacak, arkamdan.
Kalmadı o eski mendiller, oya oya işlenmiş,
Artık sallanamıyacaklar, bitkin düşercesine kederden gamdan.
Yarım kalmış bir kitap, yaşam boyu düşlenmiş,
Toz-pembe hayallerim, arda kalan akşamdan.
Ş.Urfa 1997
(
Veda başlıklı yazı
ismet-top tarafından
7.12.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
