Çocuklar, bizim çocuklarýmýz; sarý saçlý, mavi gözlü, kumral, esmer, yeþil gözlü, kahverengi gözlü ve coþku dolu, alnýmýza yazýlý, yaþam ile sözlü çocuklar. Geleceðimizin, yarýnlarýmýzýn en büyük umudu çocuklar. Bilgi ile dolduklarý zaman, gözleri ýþýk saçar, güzellikler akar ellerinin deðdiði, ayaklarýnýn bastýklarý yerlere. Oyun zamanlarý, bütün sokaklar, bütün aðaçlar, bütün evlerin bahçeleri, bütün toplar, sokak kedileri, köpekleri, güvercinler, serçeler onlarýn. Tabi ki mutluluk da ilk önce onlarýn hakký. Býrakalým da doya doya çocukluklarýný yaþasýnlar ''Çocukluðunu tam yapmamýþ insan, kolay kolay tam bir insan olamaz.'' der J. C. Friedrich Hölderlin...



Biz ana babalar ve büyükler, onlarýn bu temiz dünyalarýný, temiz kiþiliklerini kirletmek ile ruh dünyalarýný alt üst etmekle meþgulüz, zaman zaman döverek, söverek, kötü davranarak. Çoðu zaman gazetelerde okuyorsunuz, ana baba ya da üvey anne, üvey baba þiddetine maruz kalan zavallý masum çocuklarýmýzý. Ýnanýn benim de herkes gibi içim parçalanýyor, yüreðim burkuluyor gazetelerde gördüðümde, televizyonlarda seyrettiðimde. Bu çocuklar ne kadar yaramaz ve ne kadar kötü de olsalar bu davranýþlarý hak etmiyorlar asla. Oysa ebeveynler biraz sabýrlý, biraz da hoþ görülü olsalar, sorunlarýn büyük bir bölümü çözülecek cinsten... ''Çocuklarýn nasihatten çok, iyi örneðe ihtiyaçlarý vardýr.'' demiþtir J. Jaubert. Bizler çocuklarýmýza rol modeliz, iyi örnek olmak için çok çaba sarf etmeliyiz...



Hiç bir çocuðun yüreðinde ve beyninde öldürme dürtüsü yoktur. Savaþ, kavga bilmez çocuklar. Ermeni çocuklarý, Rum Çocuklarý, Bulgar Çocuklarý, Ýngiliz Çocuklarý, Suriyeli Çocuklar, Rus Çocuklarý, Yunanlý Çocuklar; adý üstünde iþte hepiniz çocuksunuz ortak paydanýz çocukluk. Bu düþmanlýk, bu kin, bu nefret niye? Hiç bir çocuk þimdiye kadar savaþ baþlatmamýþ, direkt olarak kendi isteði ile bir savaþýn içinde olmamýþtýr, masumdur dünyanýn bütün çocuklarý. Yaþý ve milliyeti ne olursa olsun çocuklarý savaþa sürükleyen alçaklar, onlarýn kanlarý üzerinden siyaset yapan ve kirli politikalarýný yürüten devlet adamlarý büyük vebal altýndadýrlar, bunun hesabýný da hem dünyada hem de ahrette çok acý bir þekilde öderler... Ünlü düþünür Albert Einstein'da ''Dünyada bir tane dahi çocuk mutsuz olduðu sürece, büyük icatlar ve ilerlemeler hiçtir.'' demiþtir...



Bu gün Dünya'nýn birçok yerinde küçük ya da büyük bölgesel savaþlar var, bu savaþlarda binlerce çocuk acýmasýzca ölmekte, katledilmekte, sakat kalmakta ve birbirine silah sýkmakta. Hangi amaç uðruna olursa olsun çocuklarý savaþýn bir parçasý yapmaya çalýþmak alçaklýklarýn en büyüðüdür. Onlar okuyacaklar, aydýnlanacaklar, bilgi ile dolacaklar, dünyada ki diðer bütün çocuklar sevgi ve muhabbet ile kucaklaþacaklar, dünyaya güzellikler katmanýn hazzýný yaþayacaklar dolu dolu...



Türk Milletinin evlatlarý olarak ne kadar þanslý olduklarýný bir an akýldan çýkartmamalý çocuklarýmýz. Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ün önce bütün Türk Çocuklarýna sonra da dünya çocuklarýna armaðaný 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramýnýn dünya da baþka bir örneði yok, ne mutlu bizim çocuklarýmýza... Haydi, gelin bütün dünyanýn sevgi dolu masum çocuklarý, anne ve babalarýnýzý da alýn gelin bizim þenliklerimize birbirimize sevgi ile dokunalým, kaynaþalým, dertlerimizi paylaþalým, ikramlarda bulunalým. Savaþtan kargaþadan kimsenin kazancý olmamýþtýr þimdiye kadar, Asya'da Afrika'da, Amerika'da ya da Dünya'nýn herhangi yerinde bir tek çocuk aðlamasýn, mutsuz olmasýn ki hepimizin yüzü gülsün insan olarak. Bir Çin Atasözü ile cümlelerimizi baðlayalým ''Bütün dünya üzerinde bir tek güzel çocuk vardýr. Bütün annelerde ona sahiptir.'' Hepinize en derin sevgi ve saygýlar...