Bizim oralarýnýn insaný müziði, halk oyunlarýný çok sever. Folklor ve müzik ruhumuza iþlemiþtir sanki. Bizler de her birimiz; amca çocuklarý, hala çocuklarý, ya bir þey çalarýz, ya da oynarýz. Hayatýmýzýn parçasýdýr onlar adeta...


Bizim büyükamcaoðlu güzel akordeon çalar. Biz de; benim birader, küçük amcaoðlu ve ben oynarýz akrabalarla birlikte, çoðu zaman Artvin Halk Oyunlarý, bazen çarliston, arada Þeyh Þamil öyle yapar çýkarýz düðünleri. Rahmetli babamdan kalma bir güzel meþgale diyelim. O da zamanýnda çok oynamýþ gençlik yýllarýnda...


Bizler, folklor oynadýðýmýz zamanlarda çýta gibi delikanlýlardýk, iki üç saat oynar yine de bana mýsýn demezdik. Yaþ ilerleyince haliyle hareketler, figürler zor oluyor.


Bizim küçük amcaoðluyla Þeyh Þamil oynarken yegâne yaptýðýmýz güzel bir figür vardýr, her Þeyh Þamil'de yaparýz o figürü, çok da beðenilir, alkýþ alýr. Karþýlýklý dönerken ellerimizden tutar, sonra da karþýlýklý çöker ayaklarýmýzý öne doðru çýkartýrýz. Gençken hiç hata yapmazdýk beðenilirdi de...


Yaþ ilerlemiþ, yine bizi bir düðüne çaðýrdýlar. Davete icabet etmezsek olmaz, vardýk gittik. Düðün baþladý herkes dansýný mansýný etti, sýra geldi Artvin, Kars folklor faslýna. Bizim o düðünde oynayamamamýz diye bir þey söz konusu bile deðil, arkadan bir ittirdiler mi kendimizi sahnede buluruz. Amcaoðluyla daha önce konuþtuk, Þeyh Þamil müziði baþladý mý yavaþ yavaþ kayacaðýz dýþarýya, kilo milo almýþ baþýný gitmiþ, mümkün deðil yani o göbekle hareket figür. 


Akrabalarýn anlamasýný beklemiyoruz, illa oynatýrlar illa... Þeyh Þamil baþlayýnca biz dýþarý kaçtýk, kaçmamýzla içeri girmemiz bir oldu, bizi sahneye bir ittiler; O arada alkýþlar da tavan yaptý. Biz mýrýn kýrýn çýktýk oynuyoruz. Amca oðluna göz kýrptým, tek tek yapalým, o beraber yaptýðýmýz figürü yapmayalým derken, bu elimi bir tuttu, yandýk dedim, rezil olacaðýz yine... Onun da kilo fazla benim de. Kaþ göz ediyorum, hem büyük amca oðluna akordeonu kes diye, hem de küçük amca oðluna oyunu kes diye dinleyen kim. Tam o arada oturduk dönerken, ama zor kalkýyoruz, içimden dedim ikinciye aynen kalýrýz yerde, pantolonda yýrtýlabilir, zaten zor duruyor üzerimde. Nefes almak da dahi zorlanýyorum. Figürleri yapmakta zorlanýrken alkýþta aksine artýyor. Biz figürü yaparken, caaart diye bir ses, göbekten ve oturup kalkamamaktan pantolon yýrtýlmaz mý. Baþladým soðuk terler dökmeye, neyse o arada baþka figür ve folklor meraklýsý eþ dostta oyuna girince, aynen biz kenara çekildik. Fazla kimsede çakmadý Allah'dan pantolonumuzun yýrtýldýðýný da kazasýz belasýz bitiriverdik alnýmýzýn akýyla düðünü...


Þimdilerde de yine çaðýrdýlar mý düðünlere, baþtan pazarlýk yapýyoruz, bizi fazla oynatmazsanýz geliriz diye, gençler var onlara daha çok yakýþýyor bu iþler haliyle...