Gözlerim de akar hüzün sanki çeþme

Giderken sen mi açýk býraktýn bilmem

Gizli gizli deðil aðlarým aþikâr

Nice anlar sana baktý seni gördü bu gözler

Þimdi anlar mý sözler çaldýkça ayrýlýk bestesini

O kadar güzel yapmýþsýn ki bu ayrýlýk bestesi

Notalarý mýsralarý yüreðimi yakýyor

Çýlgýn gecelerde hep seni hatýrlatýr sinsi sinsi

Dinledikçe gönlüme þiir olursun hece hece

Seni düþünürüm hala her nedense bilinmez

Terk edip gittin amma ben unutamadým

Hasretin tuzaðýna yakalanýyorum ben gündüz gece

Sanki o gözlerin hasretin içinde gizli bana bakýyor

Hasrete yalnýzlýða yürürken korkuyorum

Kendime hâkim olamýyorum aðlýyorum ben hala

Yüreðim karalar baðlarken üþüyorum tir tir

Hasret seni bana getirir diye hala bekliyorum

Ýnsan hasrete koþarken gülümser mi ben gülümsüyorum

Ýçinde sen varsýn biliyorum sana kavuþmak için koþuyorum mütemadiyen

Yaðmur rüzgârla boðuþurken terk edemiyorum bilmem neden muamma

Belki benim gibi aðlamaný istemiyorum

Hata yaptýnsa düzeltmeni isterim hissediyorum ben

Ayaklarým koþma dese de gönlüm koþ diyor sana koþuyorum

Gözlerimde akan her damlada sen varsýn

Aðlamazsa gönlüm çatlayacak söz dinlemiyor

Hasretle geceler gündüzler rüzgârla seni bana fýsýldarken

Hasret beni seninle yoðururken yeniden senle oluyorum

Belki sana çýlgýn sözler gibi gelecek bu sözlerim seninle sensiz böyle oluyorum

Kollarým açtým rüzgâra beni sana getirmesi için arkama aldým sana uçuyorum

Yýkmasýn içimizi hasretin karý boraný susuzluðu

Aþký sensiz daha güzel anlýyorum sende anlamýþsýndýr biliyorum

Gözlerin sanki ufukta beni anlarken görüyorum gülümsüyorsun adeta

Acaba aþkta hasret mi hakikat hasret ’siz kalmamak mý bu âlemde anlamsýzlýk

Ben neler konuþuyorum hayret ederken kendime hala sana koþuyorum

Aç kollarýn hasret içinde sevdiðim var ben onunla olmak istiyorum

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-