ÖRSELENMİŞ HAYATLAR (KÖR GÖZLER)
Devrildi... koşamıyor.... ayağı kırık atlar
Şimdi can çekişiyor örselenmiş hayatlar.
İblis fitne ekerken kimse demedi yokum
Ömür yolu dik yokuş başı göremediniz.
Sessiz sessiz akarken zaman saatinde kum
Ecel toprak atan kuş taşı göremediniz.
Adem oğlu vasfından atabilse nefreti
Söyleyin yaşar mıydı her an başka afeti?
Şu dünya ki kan gölü dört taraf insan eti
Yandı sevgi kazanı aşı göremediniz.
Bozulurken evrene sessiz işlenen nakış
Nice yaprak savurdu sinelerden kara kış.
Aynı düzlem üstünde binlerce farklı bakış
Hep ķörle uyudunuz şaşı göremediniz.
Toz pembe havasında aldanıp şu sesine
Kimler feda olmadı dünyalık hevesine?
Gönüllü giriyorken cehalet kafesine
Gözlerden kanla akan yaşı göremediniz.
Kirli sular çağlarken zülüm şelalesinde
Binlerce sur yıkıldı insanlık kalesinde.
Herkes kendi işinde kendi meşgalesinde
Günden güne eğilen başı göremediniz.
Haddini aşıyorken haksızlık galeyanı
Hanginiz sakladınız hak yazılı beyanı?
Her idrake sığarken bardağın dolu yanı
Neden bilmem bir türlü boşu göremediniz.
Sessizce geçiyorken elem mıntıkasından
Kimseler vazgeçmedi melanet hırkasından.
Ne çare ki kararan perdeler arkasından
Kanatları kırılmış kuşu göremediniz.
Manasız her ifade anlamsız bütün sözler
Dünyada baktığını göremedi kör gözler!
ELİF KESKİN KARABULUT.../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
KAYIP DÜŞLER.../ EKİM 2010
