SENİ KALBİMDE ASTIM
*
Cümleleri bitirdin kalmadı hiç bir sözün
Bilemem ki var mıdır bana bakacak yüzün
Gözün bana aksa da başkalarında özün
Kırdım artık kalemi hasrete mühür bastım
Yaşayan bir ölüsün seni kalbimde astım
*
Mezata mı çıkardın, söyle; edebi, arı?
Kuşlar bile şükreder bulunca biraz darı
Anıp eski günleri ağlarım zarı zarı
Kendi kendime kızdım olmadı sana kastım
Yaşayan bir ölüsün seni kalbimde astım
*
Karunu hatırlayıp ibret gözüyle bir bak
Belki sen unutursun Rabbim unutmaz mutlak
Karanlık gitsin dersen aydınlığa ışık yak
Kaderime ah ettim kahpe feleğe küstüm
Yaşayan bir ölüsün seni kalbimde astım
*
Şöhret, servet ne varsa geride kaldı bir bir
Aşkın olduğu yerde barınmaz ki bil kibir
Mahşer gününden evvel seni sıksın dar kabir
Hoyrat rüzgarlar gibi kimi zaman sert estim
Yaşayan bir ölüsün seni kalbimde astım
*
HASAN YILMAZ.
09/04/2016