Hazreti Eyüp’ten aldým elimi,

Elimde tesbihtir ya derim sabýr!

Þükrettim halime tuttum dilimi,

Dilimde tesbihtir ya derim sabýr!

Yaradan aþkýyla yanarken içim

Aklýma getirmem bu nasýl geçim

Yaradan yaratmýþ hep biçim biçim,

Ýçimde tesbihtir ya derim sabýr!

Kerbela Çölü’nde susuz kalan yar

Veysel Karani’den hisse alan yar

Yüce dað baþýnda gönül çalan yar,

Yanýmda tesbihtir ya derim sabýr!

Kimseye eðilmez dik durur baþým

Yesevice akar gözümden yaþým

Yýkýlmaz ebedi mabet’te taþým,

Gönlümde tesbihtir ya derim sabýr!

Kendini herkesten üstün sayanlar

Sevdiðine karþý gönül koyanlar

Nebiler sözünü hemen duyanlar,

Sözümde tesbihtir ya derim sabýr!

Her ne gelir ise Hak’tan gelmeli

Çekilen çileyi alem bilmeli

Yetimlerin yüzün daim gülmeli,

Özümde tesbihtir ya derim sabýr!

Vefayý silseler sadakat yeter

Zulme boyun eðmek ölümden beter

Virane yerlerde baykuþlar öter

Özümde tesbihtir ya derim sabýr!

Ýbrahim’i yakmaz Nemrut Ateþi

Yanlýþý gösteren Þeytanýn Eþi

Nefsine hakimdir derler Er Kiþi,

Nefsimde tesbihtir ya derim sabýr!

DOÐANAY’ým Mevlam sabýrlar versin

Ýnsanlar yarýna þükürle girsin

Yunusca sevenler murada ersin,

Yolumda tesbihtir ya derim sabýr!

Kemal DOÐANAY