SEN AĞLADIN
Ben sana al silgini, sevdanın kitabından
Bu hicran yazgısını sil dedim sen ağladın.
Nice kalem kırılmış sevdanın hitabından
Kalbimdeki yerini bil dedim sen ağladın.
Kirpiklerin üstüne kar yağdı da üç öğün
Gözyaşların gamzeme sürgün ettiler sürgün.
Sinemiz üzerinde yara açarken her gün
Bizi bizden ayıran dil dedim sen ağladın.
Hasretin alevinden vuslata ermek ne zor
Yarası yâr olana derman olamaz doktor.
Şirin' i Ferhat' a sor Leyla' yı Mecnun' a sor
Dur düşünme dağları del dedim sen ağladın.
O meşhur şarkımızı çalıyorken kemancı
Ne kadar su vursam da geçmiyordu bu sancı.
Adını anıp sustu aynamda ki yabancı
Bana senden başkası el dedim sen ağladın.
Geceler kor olmadan yüreğim dağlanmadan
Dile yasak ettiğin elvedayı anmadan.
Zincirlere ayağım ellerim bağlanmadan
Ecel kapı çalmadan gel dedim sen ağladın.
Ufkumun güneşiydin sabahımın ziyası
Bir yel esse gelirdi... Teninin rahiyası.
Dolmasa da aşkımın hüzünle vardiyası
Hiç ama hiç ağlama gül dedim sen ağladın.
''Ölüm var ayrılık yok'', olamaz diyordun ya
Bitti işte gördün mü bitmez denilen rüya.
Gözlerin gözlerime mühür vurmuştu güya
Bak şimdi avcumuzda kül dedim sen ağladın.
Hiç ama hiç ağlama gül dedim sen ağladın.
ELİF KESKİN KARABULUT.../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
KAYIP DÜŞLER.../ EYLÜL 2012
