Bu hayatta niye hep neden ararsın, neden?
Boşvermeyi bil bırak, olacağı varmış zaten
Şu iki günlük macerayı yaşa
Hepimiz girecekken tabuta, sorgulaman hata..
Tek sen mi acı çektin bu kazanda
Ya da yarıda kesilen her film miydi sinema?
Anlamak, kabullenmek ve yenilmek
Zor tamam ama kendine gelmen gerek
O yüzden çocukluğunu özlersin
O masumluğu, pervasızlığı bilirsin
İnan ki o tren artık dönmeyecek
Velev ki döndü, eskisi gibi sevmeyecek..
Sıkıntıların var ve ümitsiz düşüncelerin
O karamsarlık değil mi içine eden hayallerin
İyi ki sonsuz değil şu nankör hayat
Ve onun asimile eden insanları..
Şu an kazanıyorsun belki, tadını çıkar
Lakin alıştırma kendini, yoksa kötü yıkar
Dediğim gibi neden arama, yorulursun
Aradıkça o nedenlerin arasında boğulursun..
(
Sorgula(ma), Üzül(me), Yaşa(ma) başlıklı yazı
Noumena tarafından
16.06.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
