Işıklar yanacak birer ikişer
Bekliyorum, camdan dışarı kulağımı dayamış
Velhasıl şimşek çaktı çakacak.
Önce bir damla değecek burnuma,
Sonra şehir sızdıracak.
Özledim seni
Karla gelip, yağmurla gidişini
Belki güzel günler güneşli olmak zorunda değildi
Belki ben fırtınayı, tufanı severdim
Senden de çok
Bilmiyorum,
Islak sarı bir yaprak kadar evimden uzaktayım
Düştüğüm dal beni arıyor mu
Dalın düştüğü ağaç onu arıyor mu?
Bilmiyorum,
Müebbeti yediğimde aklımdan neler geçmişti?
Ne olur ölme, biraz yaşam kırıntısı kalsın içinde.
Senden nefret edebilme ihtimalime kadar yaşa.
Ben toparlanır giderim biliyorum, ölme...
Şakağıma bir şiir sıkar giderim.
Öyle ki veda etmem
Öyle ki birdenbire...
