GÝT!

Uzaklaþ bu yangýndan; alevin sönüþü yok.

Beni kül eden ateþ bir de seni yakmasýn.

Aþk denilen yoldayým, bu yolun dönüþü yok;

Öyle bir uzaklaþ ki, gönlün geri bakmasýn.

Git artýk, sen çekip git, benim gitmem imkânsýz;

Yandýkça büyüyorum benim bitmem imkânsýz;

Sevgini yüreðimden silip atmam imkânsýz;

Yorgun kalbin hasreti daha fazla çekmesin.

Bu zorunlu kaçýþý hiçliðime düþüþ say;

Sonu hicranlý masal, zoraki bir gülüþ say;

Gündüz kurduðun hayal, gece gördüðün düþ say;

Yeter ki sabahlarý gözünden yaþ akmasýn.

Omzuma yüklediðin vebal yüklüce Tanrým;

Umarým erdirirsin sabreden güce Tanrým;

Gönlümüzde sevgiyi yeþerten yüce Tanrým!

Seven hiçbir yüreði çaresiz býrakmasýn.

Ýbrahim COÞAR